Rakowiecka 15 - Schronisko Dzieci Maryi

 

Schronisko powstało w 1905 r. Przez wiele lat, aż do swojej śmierci w 1937 r., kierowała nim kierowała Alina Baud, urodzona w Szwajcarii, z ojca Francuza i matki Polki, ziemianki z Kresów Wschodnich. Po śmierci męża, konsula francuskiego w Tonkinie, i synka, a także ojca, osiadła na stałe w Polsce. Na początku XX. w. uczestniczyła, m.in., w akcji ratowania z rosyjskich „prijutów” polskich dzieci-sierot, dla których to utworzono hotelik-schronisko Dzieci Maryi. Schronisko miało być tymczasowym domem dla dzieci, które zamierzano umieszczać w rodzinach bezdzietnych i na wsi. Początkowo mieściło się w wynajmowanych lokalach, m.in. na ul. Wareckiej 10, gdzie przebywało jednocześnie 20-30 dzieci. W 1912 r. Towarzystwo Schronienia Dzieci Maryi zakupiło na raty za kwotę 100 000 rubli posesję ze znajdującym się tam parterowym pałacykiem z oficynami i przybudówkami przy ulicy Rakowieckiej 7 (później nr 15), gdzie zamierzało wybudować gmach dla planowanej szkoły gospodarstwa domowego dla córek robotniczych. Projekt budowy ostatecznie nie doszedł do skutku, a schronisko i szkoła funkcjonowały przez jakiś czas w tym samym budynku. Następnie szkoła gospodarstwa domowego została przeniesiona na ul. Złotą 41, a w budynku pozostał jedynie sierociniec na ok. 40 wychowanek, który działał aż do wybuchy wojny. Pałacyk został całkowicie spalony prawdopodobnie w 1944 r.