Fakty warszawskie

z książki J. Kasprzyckiego i M. Stępnia "Warszawskie pożegnania" Stoi sobie przy Puławskiej 418 zaniedbany dzisiaj budynek podobny do zamku. Nieistniejąca już dzisiaj restauracja "BASZTA" mieściła się w willi zbudowanej w 1896 r. Wybudowana w podwarszawskich Pyrach równolegle z hotelem "Bristol willa zaprojektowana została przez znanego architekta Władysława Marconiego, Z opowieści starszych mieszkańców Pyr wynika, że stworzono ją dla Branickich, którzy spędzali tu czas po polowaniach w Lesie Kabackim. W dalszych dziejach była w posiadaniu Hartwingów. Ci natomiast sprzedali posiadłość znanym przedwojennym cukiernikom Fruzińskim. Z innych źródeł wynika, że Marconi zaprojektował willę na zlecenie Jana Fruzińskiego, znanego wówczas cukiernika, zwanego królem warszawskiej czekolady. Nie było wówczas jeszcze jakże charakterystycznej baszty i kilku innych elementów dzisiejszego budynku, te powstały w wyniku przebudowy pod koniec lat 50. XX w.. Początkowo czasy ...

Olędrzy i Urzecze - podwarszawski mikroregion etnograficzny na obu brzegach Wisły

Urzecze (Łurzyce, Urzyce) – to historyczny podwarszawski mikroregion etnograficzny, rozciągający się po obydwu brzegach Wisły, pomiędzy dawnymi ujściami Pilicy i Wilgi a mokotowskimi Siekierkami i prawobrzeżną Saską Kępą. Na prawym brzegu Wisły to wsie i przysiółki będące dzisiaj częścią Warszawy: Saska Kępa (Holendry, Olędry), Kępa Gocławska. Na lewym brzegu Wisły – to: Siekierki, Czerniaków, Augustówka, Kępa Wilanowska, Kępa Nadwiślańska, Wilanów, Powsinek, Zawady, Bartyki, Kępa Zawadowska. Na tych terenach od XVII wieku rozwijało się osadnictwo olęderskie. Geneza tej kolonizacji związana jest w dużej mierze z protestanckimi ruchami reformacyjnymi i emigracją prześladowanych mennonitów (należących do jednego z nurtów anabaptyzmu) z Fryzji i Niderlandów. Olędrzy zasiedlali nieużytki nad Wisłą oraz wyspy zwane kępami, wykorzystując umiejętności gospodarki rolnej na terenach zalewowych. Ich głównym zadaniem były melioracja i osuszanie podmokłych terenów, budowa grobli i rowów, nasadzani...

Dom Welecki przy Chocimskiej 4

Dom Welecki w 1931 r., Polona Welecja jest polską korporacja akademicką założoną w maju 1883 r. w Rydze, gdzie w owym czasie studiowało bardzo wielu Polaków. Nazwa korporacji pochodzi od Wieletów, grupy plemiennej Słowian połabskich o demokratycznej strukturze społecznej. Dewizą Welecji jest „ Viribus Unitis Suum Cuique” - co oznacza „ wspólnymi siłami, każdemu co mu się należy”. W czasie pierwszej wojny światowej w 1915 r. w związku z ewakuacją Politechniki Ryskiej do Moskwy Welecja przeniosła swą siedzibę do stolicy Rosji, gdzie działała do listopada 1918 r., kiedy to podjęto decyzję o przeniesieniu oficjalnej siedziby korporacji do Warszawy. W 1907 r. powstało w Warszawie Stowarzyszenie Filistrów Welecji zrzeszające członków , którzy ukończyli już studia i opuszczali szer e gi cz y nnej korporacji. W okresie międzywojennym korporacja posiadała własny dom znajd ujący się przy ul. Chocimskiej 4 w Warszawie. Dom został zaprojektowany przez fil. Edmunda Mich...

Zobacz starsze posty

kwi 20251
mar 20255
sty 20252
cze 20241
maj 20242
kwi 20241
lut 20241
gru 20231
lis 20233
paź 20231

cze 20232
mar 20231
lut 20233
lip 20222
cze 20222
lut 202210
sty 20223
gru 20211
kwi 20212
lut 20216
sty 20211
gru 20202
lis 20202
paź 20204
wrz 20203
cze 20202
lut 20201
gru 20192
lis 20191
wrz 20194
lip 201917
cze 20197

Pokaż więcej Pokaż mniej

Zgłoś nadużycie

Obsługiwane przez usługę Blogger