Areszt Centralny przy ul. Daniłowiczowskiej 7

 

"Alarm dla Warszawy" Marian Drozdowski

  

Zbudowany w latach 1907-11 w miejscu wcześniej istniejącej fabryki machin Jakóba Fajansa. Projekt aresztu policyjnego przygotowany przez Józefa Piusa Dziekońskiego przewidywał budowę 10-piętrowej wieży, wewnątrz otoczonej na każdym piętrze balkonami, z których wiodły wejścia wejścia do cel. Na skutek protestów przeciwko budowie tak wysokiego budynku, Henrykowi Julianowi Gay'owi powierzono przygotowanie projektu budynku 6-kondygnacyjnego (prawdopodobnie przerobionego projektu Dziekońskiego).

Sam areszt był umiejscowiony z tyłu posesji. Część przednią przeznaczono dla koszar rezerwy policji.

W latach międzywojennych w budynku mieścił się areszt centralny i urząd śledczy.

Jeszcze przed wojną w 1937 r. przewidywano rozbiórkę budynku.

W czasie wojny w gmachu funkcjonowało więzienie sądowe. Umieszczano w nim więźniów uznanych przez okupanta za przestępców kryminalnych oraz kobiety będące w dyspozycji sądów specjalnych.

Budynek został zniszczony podczas Powstania Warszawskiego. Pozostałości rozebrano w pierwszych latach po zakończeniu wojny.

Księga Jubileuszowa więziennictwa polskiego 1928

Ruiny budynku - ze strony awers-rewers.pl