Na wschodnim krańcu parku im. Romualda Traugutta, przy chodniku wzdłuż jezdni Wybrzeża Gdańskiego, na trawniku, leżą trzy głazy. Jest to pomnik ku czci nauczycieli. Ufundowany przez zarząd miejski głaz-pomnik został odsłonięty 12 listopada 1938 r., z okazji Dnia Nauczyciela i w 20-stą rocznicę odzyskania niepodległości. Na górnym głazie wyryty został napis: „Odrodzić dusze ludzkie, zmienić człowieka, zrobić go lepszym, potężniejszym i silniejszym – oto wasze zadanie. Józef Piłsudski”. Poniżej znajdował się napis: „Ku uczczeniu pracy nauczycielstwa stolicy w 20-stą rocznicę odzyskania Niepodległości. Zarząd Miejski 1938 rok”.
Pomnik został zniszczony przez Niemców w 1944 r.
Jego ponownego odsłonięcia dokonano w 1958 r. Rozbite części kamienia ułożono w nowej konfiguracji i z nową inskrypcją. Odwrócono bowiem głaz, a na jednym z boków wyryto słowa hetmana Jana Zamoyskiego (notabene przypisując je błędnie Stanisławowi Staszicowi) - „Takie Rzeczypospolite będą, jakie ich młodzieży chowanie – Staszic”. Poniżej umieszczono tekst informacyjny: „Ku uczczeniu pracy nauczycieli, Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy, 12.XI.1958”. Ponadto na jednym z dolnych kamieni (prawym) zainstalowano tablicę z brązu z treścią: „W roku 1938 ufundowany dla uczczenia pracy nauczycieli przez Zarząd Miejski m. st. Warszawy. W 1944 r. rozbity przez okupanta hitlerowskiego. W 1958 r. ponownie wzniesiony, w Dniu Nauczyciela, przez Radę Narodową m. st. Warszawy”. Pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku górny głaz wymieniono na nowy, z wyrytą pierwotną inskrypcją.
Komentarze
Prześlij komentarz