 |
| 1937, NAC |
Budowę rozpoczętą w 1922 r. początkowo doprowadzono do wysokości I piętra, po czym przerwano na kilka lat. Ostatecznie budynek ukończono w 1930 r. Zaprojektowany przez Mariana Lalewicza modernistyczny gmach ma wysokie sutereny, cztery piętra i użytkowe poddasze. Bryła budynku jest symetryczna, pośrodku umieszczono drzwi wejściowe z półkolistym sklepieniem obejmujące parter i pierwsze piętro. Nad wejściem na drugim i trzecim piętrze znajdują się wcięte loggie. Budynek na wysokości czwartego piętra posiada taras.
W pierwszym roku funkcjonowania gmach pełnił funkcję domu akademickiego dla młodzieży męskiej, po czym przekazano go do użytku studentkom warszawskich uczelni.
Od 1932 r. mieścił się w nim także internat słuchaczek Państwowego Seminarium Nauczycielek Gospodarstwa.
W związku z likwidacją Stowarzyszenia Auxilium Academicum w 1937 r. dom został przejęty przez Fundację Domów Akademickich.
W 1939 r. w budynku było 101 pokoi jedno- i dwuosobowych dla 252 mieszkanek. Ponadto dysponował on stołówką, salonem dla gości, sklepem spożywczym i galanteryjnym, ambulatorium z gabinetem dentystycznym, małym boiskiem sportowym. Na każdym piętrze do dyspozycji mieszkanek były umywalki, wanny, natryski, kuchenki gazowe.
W czasie wojny budynek został zniszczony w 60%, odbudowano go częściowo w roku 1948.
Obecnie (2024) budynek mieszkalny.
 |
| 1931, Kurjer Czerwony |
Komentarze
Prześlij komentarz