Budynek
wg projektu Franciszka Marii Lanciego powstał w połowie XIX wieku
przy trakcie łączącym Wilanów z Traktem Piaseczyńskim, czyli
obecną ulicą Puławską. Pierwotnie znajdowała się w nim karczma
zwana „Belle-Vue”. Kompleks składał się z budynku karczmy,
wozowni, stajni, chlewu i studni. Całość była ogrodzona. Jednakże
karczma na początku XX wieku zbankrutowała. Adam hrabia Branicki,
który odziedziczył dobra wilanowskie, nie miał koncepcji, jak
wykorzystać niszczejący od lat budynek. Tymczasem Towarzystwo
Hodowli Psów Myśliwskich co jakiś czas powracało do pomysłu, by
na obrzeżach miasta wybudować hotel dla psów, gdzie zwierzęta po
sezonie polowań pod fachowym okiem miałyby możliwość
doskonalenia swoich umiejętności. Jednak nie dysponowało ono
takimi funduszami, by wybudować własny obiekt a z wynajmem też był
problem z uwagi na specyficzne potrzeby lokatorów. W końcu z pomocą
przyszedł hrabia Branicki, sam będący zapalonym myśliwym. W 1929
r. wynajął na 6 lat zabudowania Żółtej Karczmy na psiarnię dla
Towarzystwa. Psiarczykiem i stróżem nocnym został w niej Ryochu
Umeda - rodowity Japończyk, student Wydziału Filozoficzno -
Humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, który około 1924 r.
nielegalnie wprowadził się do baszty opuszczonego i zaniedbanego
budynku (tu odwiedzał go przyjaciel Konstanty Gałczyński).
Uroczyste oficjalne otwarcie psiarni miało miejsce 18 maja 1930 r. W
tym samym roku odnowiono budynki, pomieszczenie treserni zadaszono,
położono nowe podłogi, wymieniono piece. Natomiast pierwsze efekty
działalności placówki można było obserwować podczas jesiennych
prób polowych w Wilanowie. Wychowankowie Żółtej Karczmy we
wszystkich klasach zdobyli pierwsze nagrody. Od 25 stycznia 1931 r.
Towarzystwo Hodowli Psów Myśliwskich zaczęło organizować w
Żółtej Karczmie wykłady o wyżłach i metodach ich tresury, na
które zapraszano wszystkich myśliwych. Wykładowcą był treser
pensjonatu pan Bielawski, który pogadanki ilustrował pokazami
umiejętności swoich uczniów. Zakład w 1937 r. został
przeniesiony do Radzymina. W czasie Powstania Warszawskiego wieżyczka
karczmy była punktem obserwacyjnym powstańców. Sam budynek
przetrwał okupację, jednakże długie lata stał niszczejąc. W
1966 r. posiadłość stała się własnością Skarbu Państwa. W
latach osiemdziesiątych została odrestaurowana. Obecnie mieści się
tu Muzeum Ruchu Ludowego. Budynek jest w rejestrze zabytków.
 |
1929, Łowiec Polski
|
 |
1930, Łowiec Polski
|
 |
1930, Łowiec Polski
|
 |
1930, Łowiec Polski
|
Komentarze
Prześlij komentarz